بی صبرم، ارنه کار من نوعی دگر می شد ز تو

روی زمین پر زهره و شمس و قمر می شد ز تو

روزی من دل خسته را آخر خبر می شد ز تو

هم سینه پر می شد ز غم، هم دیده تر می شد ز تو؟

دل خسته ای، کش سالها خون در جگر می شد ز تو

شب روز می گشت از رخت، شامم سحر می شد ز تو

ایوان ما پر شاهد و شمع و شکر می شد ز تو

آشفته تر می شد ز من، دیوانه تر می شد ز تو

کارش چو کار اوحدی زیر و زبر می شد ز تو