باغ جهان روی تست، رای گلستان مکن

گر چه به حکم توایم، بر جگر ریش ما

رای که بود؟ اینکه تو: عاشق بیچاره را

چونکه به فرمان تست این دل مسکین که گفت:

جان و تن ما تراست، دیده و دل نیز هم

با همه شکر، که هست در لب شیرین تو

اوحدی، ار می نهی دل به رخ آن نگار