از ما چرا رنجیده ای؟ حاشاک، حاشاک! ای صنم

گفتار تلخ و لعل تو زهرست و تریاک، ای صنم

ما را شگفت آید همی زان گوهر پاک، ای صنم

از دوستان اندر مکش روی طربناک، ای صنم

چشمت به تیر انداختن ترکیست بی باک، ای صنم

هرگز نخواهم داشتن دستت ز فتراک، ای صنم

یارب! که باد این جان و تن، آن باد را خاک، ای صنم

ماکان یصبوا خاطری ما یحب لولاک، ای صنم

از آسمان آمد ندا: آمین و ایاک، ای صنم