امروز چون گذشتی برما؟ عجب، عجب!

خوبت رخست و زیبا، بنشین، نکو، نکو

بخت من و من آسان با تو؟ بیا، بیا

چونت ز دل برآمد، جانا که بی رقیب

دری و دور گشته ز دریای چشم ما

آگاه چون نکردی ما را ز آمدن

زینهاست کاوحدی به تو دادست دل چنین