66
غزل شمارهٔ ۵۲۳
چشم جان بر اثرت می دارم
گوش دل بر خبرت می دارم
میکنم جای تو در جان، گر چه
گفتی: از دل بدرت می دارم
همچو خاکم بدر افگندی و من
روی بر خاک درت می دارم
دوش گفتی که: نداری سر من
به سر تو که سرت می دارم
به جفا خونم ازین بیش مریز
که به خون جگرت می دارم
دل ترا دوست تر از جان دارد
من از آن دوست ترت می دارم
سپری شد دلم، از بس که درو
ناوک دل سپرت می دارم
در تو بستم چو کمر دل، گفتی
کز میان زودترت می دارم
اوحدی وار در آیینهٔ دل
همچو نقش حجرت می دارم