دستم بگیر، تا مگر از عمر برخورم

یاد تو از خیال و خیال تو از سرم

پایم نمی رود که ز پیش تو بگذرم

تا دولت وصال تو گردد میسرم

ای گل، تو این دو هفته مبر سایه از سرم

ای عمر و جان، تو دور چرا باشی از برم؟

گر در بسیط خاک بغیر تو بنگرم

تا گنج غارتی چو تو باز آید از درم

فرهادوار محنت و تلخی همی برم

تا در کنار خویش چو جانت بپرورم

من عمر می فروشم و وصل تو می خرم