چو دل در دیگری بستی نگاهش دار، من رفتم

پس از صد بار جانم را که سوزانیده ای از غم

کشیدم جور و میگفتم: ز وصلت برخورم روزی

ز پیش دوستان رفتن نباشد اختیار دل

چو دل پیش تو میماند گواهی چند برگیرم:

ترا چندین که با من بود یاری، بندگی کردم

بخواهم رفتن از جور تو من امسال و می دانم

مرا گفتی که: غمخوار تو خواهم شد بدلداری

ندارد اوحدی با من سر رفتن ز کوی تو