مرا ازان چه تفاوت؟ که رند بودم و هستم

که پند کس ننیوشم کنون که توبه شکستم

گمان مبر که ز دام تو شوخ دیده برستم

که من چو صنع ببینم خدای را بپرستم

چو اعتماد ندارم که: قاصدی بفرستم

روا بود که بگویم که: دل به هیچ ببستم

کناره کردی و من در میان خاک نشستم

که هیچ بار نگفتی: دل که بود؟ که خستم

مکن حمایت من پیش او، که صوفی و مستم

قرار و صبر و دل و دین و هر چه بود به دستم

ترا بدیدم و از بند او تمام برستم