ماهرویا، عاشق آن صورت پاک توام

قرص خورشیدی، که چون بر رویت اندازم نظر

فارغ از حال دل آشفتهٔ زار منی

بر سر کوی تمنای تو از نزدیک و دور

مار زلفت بر دلم هر لحظه نیشی می زند

سرمه سازم دیدهای پاک بین خویش را

اوحدی را در کمند آور، چو صیدی میکنی