کام دلم نشد ز دهانت روا هنوز

بیگانه گشتم از همه خوبان به مهر تو

عالم ز ماجرای دل ریش من پرست

ای دل، منال در قدم اول از گزند

ما را خدای در ازال از مهر او سرشت

هر شب وصال او به دعا خواهم از خدا

او گر قفا زنان ز در خود براندم

روزی نسیم بر سر زلفش گذار کرد

یک ذره مهر او به دل آسمان رسید

چشمم بر آستان در او شبی گریست

ای اوحدی، تو حال دل من ز من مپرس