کی مرا نزد تو همچون دگران بگذارند؟

هیچ شک نیست که ما هم به نصیبی برسیم

در جهان کار رخ و قد تو بالا گیرد

صورتی را که ازو نور بصیرت خیزد

ما به پند پدران از پی خوبان روزی

ای که از دام من شیفته بگریخته ای

اوحدی، گر چه ترا هم خبری چندان نیست