کمان مهر ترا چرخ چنبری نکشد

چنین که چشم تو آهنگ دین من دارد

به گرد کوی تو دیوانه وار کی گردم

بدان صفت که کمر در میان کشید ترا

گرم چو عود نخواهی نشاند بر آتش

دلم به جان غم عشق تو میکشد، تا هست

به وصف روی منیر تو اوحدی پس ازین