موسم گل دو سه روزست ،به سر خواهد شد

چون فلک روی زمین از سمن و سوسن و گل

غنچه چون با لب خشک آمده بود از اول

غصه چون دست برآرد تو به می دست گرای

دیگر از بهر جهان حال دگر گونه مکن

مدعی، تا دل ما عشق نورزد پس ازین

تیر عشق از چپ و از راست روانست هنوز

اوحدی، نام طلب کن تو، که این قالب و قلب

رندی و عاشقی، از خلق چه پوشانی حال؟