معشوقه پی وفا نباشد

هرگز سر کوی خوبرویان

هر چند که یار ما ختاییست

ای با همه طلعت تو نیکو

دعوی چه کنی بر وی پوشی؟

خوبی که ندید روی او کس

عشق تو قضای آسمانیست

من عاشقم و لبت ببوسم

گفتی که: ترا دوا صبوریست

آن غم که تو ریختی درین دل

زیر قدمت ببوسم ایرا

زر میخواهی ز من، ترا خود

زر پر مطلب، که اوحدی را