دلش هم خوابهٔ اندوه و جانش جفت غم باشد

همایون دولتی کش چون تو باغی در حرم باشد

که سلطان دولتی گردد، چو میلش بر حشم باشد

بصر مشکل ببیند چونکه غرق آب و نم باشد

خسیسی گوید از حلوا، که در بند شکم باشد

ز بهر این دل خسته نکو بنگر که هم باشد

کسی کز پای بنشیند به غایت بی قدم باشد

که اندر کشور خوبان جفا بر بی درم باشد