جز لبم شرح میان او نکرد

روی اقبالی ندید آن سر، که زود

راز دل زان فاش می گردد، که دوست

هر که قتل ما بدید آگاه شد:

آنکه سر در پای عشق او نباخت

خاطر آشفتهٔ ما کی کند؟

بر که نالد اوحدی زین پس، که دوست