هر دم از خانه رخ بدر دارد

هر زمان مست بر سر کویی

یار آن کس شود، که مینوشد

دوست گیرد نهان و فاش کند

هر که قلاش تر ز مردم شهر

در خرابات ما شود عاشق

یار ترسای ما، مترس از کس

مزن، ای اوحدی، به جز در دوست