هر کسی را می نوازد لطف و خاطر جستنت

امشبم داغی نهادی از جفا بر دل، کزو

من ترا میخواهم از دنیا، بهر منزل که هست

سرو بستانی دگر هرگز نرستی از زمین

با تو من عهد از میان جان شیرین کرده ام

گر نخواهی تا چو من مسکین و بی مسکن شوی

اوحدی، چون دانهٔ خالش دلت را صید کرد