در گمانی که: به غیر از تو کسی یارم هست؟

حیفت آمد که: دمی بی غم هجران باشم

آخر، ای باد، که داری خبر از من تو بگوی:

گر بغیر از کمر طاعت او می بندم

در نهان چارهٔ بند غم او می سازم

گفت: بیخت بکنم، گر گل وصلم جویی

زر طلب می کند آن ماه و ندارم زر، لیک

گرچه از چشم بینداخت مرا یار، هنوز

نار آن سینه و سیب زنخ و غنچهٔ لب

سر آن نیست مر کز طلبش بنشینم

اوحدی وار ز دل بار جهان کردم دور