با رخ او جان ما، در دل ما جای اوست

او همه جانست، از آن در همه دل جای اوست

در سر ما هم مباد هر چه نه سودای اوست

یوسف ما را، که مصر پر ز زلیخای اوست

وین همه دریا که هست غرقهٔ دریای اوست

گر بکند بخت ما، ورنکند رای اوست

کز تن ما دور به سر که نه در پای اوست

چون همه طومار ما اسم و مسمای اوست

غمزهٔ چشمان تنگ، جمله تقاضای اوست

گیر که یکتا شود، کیست که همتای اوست؟

جامهٔ این آرزو چون نه به بالای اوست