شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۱۰ - در عبرت
عبید زاکانی
عبید زاکانی( مقطعات )
121

شمارهٔ ۱۰ - در عبرت

ای عبید این گل صد برگ بر اطراف چمن
هیچ دانی که سحرگاه چرا می خندد
با وجود گره غنچهٔ و تنگی دل او
حکمتی هست نه از باد هوا می خندد
چون ثبات فلک و کار جهان می بیند
به بقای خود و بر غفلت ما می خندد