110
بخش ۱۰۲ - در پاس تندرستی از راه اعتدال
دگر باره بگفتش کای خردمند
طبیبانه در آموزم یکی پند
جوابش داد کای باریک بینش
جهان جان و جان آفرینش
طبیبی در یکی نکته نهفته است
خدا آن نکته را با خلق گفته است
بیا شام و بخور خوردی که خواهی
کم و بسیار نه کارد تباهی
ز بسیار و ز کم بگذر که خام است
نگهدار اعتدال اینت تمام است
دو زیرک خوانده ام کاندر دیاری
رسیدند از قضا بر چشمه ساری
یکی کم خورد کاین جان می گزاید
یکی پر خورد کاین جان می فزاید
چو بر حد عدالت ره نبردند
ز محرومی و سیری هر دو مردند