دم شاهی زنم از بندگی حضرت تو

دل ز همخوابگی حور برآساید اگر

چگونه سر بدر آرم ز حلقّ سر زلفت

شکوه سلطنت ایخواجه بر تو باد مسلّم

مرا که تگ همی آمدی ز صحبت شاهان

ز چین زلف تو بوئی رسیده تا بمشامم

ز دست بردۀ آنساقی است هوش و گرنه