شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۱۳۳
نیر تبریزی
نیر تبریزی( غزلیات )
120

شمارهٔ ۱۳۳

ایصورت زیبای تو مرآت معانی
سرگشته چو پرگار به تصویر تو مانی
در جنس ملک گر بشری هست تو اوئی
در نوع بشر گر ملکی هست تو آنی
جسمی اگر ایمایۀ جان جسم بهشتی
جانی اگر ایقوّت تن جان جهانی
سهو است بجد تنگ کشیدن بکنارت
زینسان که تو نازک تن و باریک میانی
آرش نه ای ترک توزۀ سست کن از تبر
بر ساعد سیمین نسزد سخت کمانی
نامی ز دهان تو شنیدیم در افواه
جستیم و ندیدیم از آن نام نشانی
گر وصل دهانت طلبد دل مکنش منع
نبود عجب از پیر تمنای جوانی
گویم که شب از نالۀ دل سخت تو شد نرم
چون روز شود باز ببینم که همانی
گفتند بدور زنخش آب حیوه است
خود را بچه انداختم از راه ندانی
جرم از دل ما نیست که امکان سلامت
از تیر نظر نیست که تیریست نهانی
ایجان بترازیّ بهای تو سبک سنگ
درّی چو تو کس یاد ندارد بگرانی