من و وصال تو از خواب عجب خیالست این

رخت ربودۀ ز دل نقطۀ سویدائی

قدت بسرو چمن سر فرو نمیآرد

ز دست دوست تفاوت نمیکند بخیال

بکوی دوست خموش خوش است بیخبری

کنم بیاد وصال تو احتمال فراق

شکایت از غم هجران چه میکنی نیّر

دگر حکایتی از هجر نیز رفت چه باک