خاکسار کف پای تو سر تا جوران

اینهمه جلوۀ روی تو کران تا بکران

که دراز است ره عشق و من از نو سفران

که نداری جز از عشوۀ شیرین پسران

تا بدیوان خرابات رسم جامه دران

دامن دل بکف غمزّ بیداد گران

ایخوشا خرقۀ آلودۀ شوریده سران

کانصفا نیست در آئینۀ کوته نظران

بالله ار سینه زدی اینهمه سنک دگران

سر بزیر قدم و دیده برویت نگران

نیرّا تازه کن ایمان ز لب سیمیران