مر چرخ را ضرر نیست وز گردشش خبر نیست

حصنی قوی است کورا دیوار هست و در نیست

چون گربه جز که فرزند چیزی دگرش خور نیست

زین بد پدر کسی را درخورد جز حذر نیست

جز غدر و مکر او را چیزی دگر هنر نیست

جز صبر تیر او را اندر جهان سپر نیست

وان مرغ را به جز غم خور دانهٔ دگر نیست

تا بگذرد زمانه که ش کار جز گذر نیست

مر دود آتشش را جز مکر و شر شرر نیست

وز خلق لشکرش جز بی دین و بد گهر نیست

بی دین خر است بی شک ورچه به چهره خر نیست

داند خرد که مردم این صورت بشر نیست

گرگ است نیست مردم آن کس که دادگر نیست

بهتر ز بار حکمت بر شاخ نفس بر نیست

بگریز از انکه فخرش جز اسپ و سیم و زر نیست

هر چند هست بد مار از مرد بد بتر نیست

ور نیست بد منافق پس آب تیره تر نیست

بهتر ز دین بهی نیست بتر ز کفر شر نیست

آبی که جز دل و جان آن آب را ثمر نیست

چون برگ او به زینت دیبای شوشتر نیست

کز بادیهٔ جهالت جز سوی او مفر نیست

نیکوسمر شو ایرا مردم به جز سمر نیست

بر حجت خراسان جز پند مشتهر نیست

این بس بصر دلش را گر در دلش بصر نیست

بر جامهٔ سخنهاش جز معنی آستر نیست