قصیدهٔ شمارهٔ ۲۱۹
بگسل رسن از بی فسار عامه
مشغول چه باشی به بارنامه؟
تو خود قلم کردگار حقی
احسنت و زهی هوشیار خامه
قول تو خط توست، مر خرد را
سامه کن و بیرون مشو ز سامه
منیوش مگر پند خوب و حکمت
برگوش همه خلق خاص و عامه
بی جامه شریفی ازانکه جانت
معروف به خط است نه به جامه
