من و این بام سبز آسمان ها

من و این ابرها ، این سایبان ها

وزم در کوهساران چون دم باد

به بوی صبح چون خورشید مرداد

چو بادی خوشه ها گیرم در آغوش

بنوشم عطر جنگل های خاموش

شبانگاهان ، سرودی آسمانی

چو لغزد در سکوت جاودانی

بر آن دریای ژرف آسمان رنگ

که سر کوبند چون دیوانه بر سنگ

در آمیزم به باد شامگاهی

بگنجم در جهان مرغ و ماهی

بتابم گونه ی شب زنده داران

به رقص ایم کنار جویباران

که هر دم می کشانندم به دنبال

که با مهتاب ها گیرم پر و بال

من و این دشت ها ، این بوستان ها

من و این بام سبز آسمان ها