تاج خروس های سحر را بریده اند

در خاک کرده اند

از خاک ، رسته خرمن انبوه لاله ها

ای باد ، گوش کن

این لاله های خونین فریاد می کشند

بیداری ای سحر ؟

آیا هوای دیدن ما داری ای سحر ؟