بخش ۴۲ - بیان توکل و ترک جهد گفتن نخچیران بشیر
طایفهٔ نخچیر در وادی خوش
بودشان از شیر دایم کش مکش
بس که آن شیر از کمین می در ربود
آن چرا بر جمله ناخوش گشته بود
حیله کردند آمدند ایشان بشیر
کز وظیفه ما ترا داریم سیر
بعد ازین اندر پی صیدی میا
تا نگردد تلخ بر ما این گیا
