شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
رباعی شمارهٔ ۸۰۴
مولوی
مولوی( رباعیات )
67

رباعی شمارهٔ ۸۰۴

کی غم خورد آنکه شاد مطلق باشد
واندل که برون ز چرخ ازرق باشد
تخم غم را کجا پذیرد چو زمین
آن کز هوسش فلک معلق باشد