شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
رباعی شمارهٔ ۱۲۲
مولوی
مولوی( رباعیات )
77

رباعی شمارهٔ ۱۲۲

آن جان که از او دلبر ما شادانست
پیوسته سرش سبز و لبش خندان است
اندازهٔ جان نیست چنان لطف و جمال
آهسته بگوئیم مگر جانانست