شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
رباعی شمارهٔ ۱۱۴
مولوی
مولوی( رباعیات )
67

رباعی شمارهٔ ۱۱۴

آری صنما بهانه خود کم بودت
تا خواب بیامد و ز ما بر بودت
خوش خسب که من تا به سحر خواهم گفت
فریاد ز نرگسان خواب آلودت