نشاط و عیش به باغ بقا توانی کرد

همه کدورت دل را صفا توانی کرد

نزول در حرم کبریا توانی کرد

که قدر و قیمت خود را بها توانی کرد

مقام خویش بر اوج علا توانی کرد

گذشته های قضا را ادا توانی کرد

تو نازنین جهانی کجا توانی کرد

نه رنگ و بوی جهان را رها توانی کرد

اگر به نفس لئیمت غزا توانی کرد

به درد او غم دل را روا توانی کرد

به باغ جنت وصلش چرا توانی کرد

ز جان تو میل به سوی هما توانی کرد

نگر که در دل آن شاه جا توانی کرد