هر کی از حلقه ما جای دگر بگریزد

زان خورد خون جگر عاشق زیرا شیر است

دل چو طوطی بود و جور دلارام شکر

پشه باشد که به هر باد مخالف برود

هر سری را که خدا خیره و کالیوه کند

و آنک واقف بود از مرگ سوی مرگ گریخت

چون قضا گفت فلانی به سفر خواهد مرد

بس کن و صید مکن آنک نیرزد به شکار