ور زان دو یکی کم شد ما را چه زیان دارد

کاین کیسه زر دارد وان کاسه و خوان دارد

جانت ز حسد این جا رنج خفقان دارد

والله که نیندیشد هر زنده که جان دارد

دیوانه من از اصلم ای آنک عیان دارد

تو عقل بسی آن را کو چون تو شبان دارد

آن را که تویی طاعت از خوف امان دارد

کوزه چه کند آن کس کو جوی روان دارد

من وقف کسی باشم کو جان و جهان دارد

زیرا که ز جان ما جان تو نشان دارد

کان چرخ چه چرخست آن کان جا سیران دارد