جامم بشکست ای جان پهلوش خلل دارد

گر بشکند این جامم من غصه نیاشامم

جامست تن خاکی جانست می پاکی

ساقی وفاداری کز مهر کله دارد

شادی و فرح بخشد دل را که دژم باشد

عقلی که بر این روزن شد حارس این خانه

شهمات کجا گردد آن کو رخ شه بیند

از آب حیات او آن کس که کشد گردن

خورشید به هر برجی مسعود و بهی باشد

جز صورت عشق حق هر چیز که من دیدم

چندان لقبش گفتم از کامل و از ناقص