امروز جمال تو سیمای دگر دارد

امروز گل لعلت از شاخ دگر رستست

امروز خود آن ماهت در چرخ نمی گنجد

امروز نمی دانم فتنه ز چه پهلو خاست

آن آهوی شیرافکن پیداست در آن چشمش

رفت این دل سودایی گم شد دل و هم سودا

گر پا نبود عاشق با پر ازل پرد

دریای دو چشم او را می جست و تهی می شد

در عشق دو عالم را من زیر و زبر کردم

امروز دلم عشقست فردای دلم معشوق

گر شاه صلاح الدین پنهانست عجب نبود