به جای مفرش و بالی همه مشت و لگد بیند

که معلوم ست تعبیرش اگر او نیک و بد بیند

دو چشم عقل پایان بین که صدساله رصد بیند

شب قبر از شب قدرش کرامات و مدد بیند

شود همچون سحر خندان عطای بی عدد بیند

که حیفست آن که بیگانه در این شب قد و خد بیند

که تا در گردن او فردا ز غم حبل مسد بیند

که هرک از گفت خامش شد عوض گفت ابد بیند