مستی سلامت می کند پنهان پیامت می کند

ای نیست کرده هست را بشنو سلام مست را

ای آسمان عاشقان ای جان جان عاشقان

ای چاشنی هر لبی وی قبله هر مذهبی

ای دل چه مستی و خوشی سلطانی و سلطان وشی

آن کو ز خاکی جان کند او دود را کیوان کند

بستان ز شاه ساقیان سرمست شو چون باقیان

از لب سلامت ای احد چون برگ بیرون می جهد

ماه از غمت دو نیم شد رخساره ها چون سیم شد

در عشق زاری ها نگر وین اشک باری ها نگر

ای باده خوش رنگ و بو بنگر که دست جود او

پس تن نباشم جان شوم جوهر نباشم کان شوم

بس کن رها کن گفت و گو نی نظم گو نی نثر گو