نابوده به که بودن او غیر عار نیست

بی کار و بار عشق بر دوست بار نیست

هر کو ز اختیار نرست اختیار نیست

هیچ التفات شاه به سوی نثار نیست

دل بر جز این منه که به جز مستعار نیست

جان را کنار گیر که او را کنار نیست

گلزار عشق را مدد از نوبهار نیست

وان می که از عصیر بود بی خمار نیست

والله که هیچ مرگ بتر ز انتظار نیست

این نکته گوش کن اگرت گوشوار نیست

پرش دهد خدای که بر تن سوار نیست

چون روی آینه که به نقش و نگار نیست

آن ساده رو ز روی کسی شرمسار نیست

کو را ز راست گویی شرم و حذار نیست

تا روی دل چه یابد کو را غبار نیست

تا دلستان نگوید کو رازدار نیست