امروز روی خوب تو یا رب چه دلرباست

امروز هر چه عاشق شیدا کند سزاست

چون روی تو بدید ز من عذرها بخواست

این وام از کی خواهم و آن چشم خود که راست

می جست و می طپید دل بنده روزهاست

می ترسم از خدای که گویم که این خداست

این می نمود رو که چنین بخت در قفاست

زیرا درخت بختم و اندر سرم صباست

چون باشد آن غریب که همسایه هماست

کوری آنک گوید ظل از شجر جداست

کب حیات دارد با تو نشست و خاست

پای برهنه دل به در آید که جان کجاست

گویی هزار زهره و خورشید بر سماست

تا آسمان نگوید کان ماه بی وفاست

با عشق همچو تیرم اینک نشان راست

کان خانه اجابت و دل خانه دعاست