تا نقش خیال دوست با ماست

آن جا که وصال دوستانست

وان جا که مراد دل برآید

چون بر سر کوی یار خسبیم

چون در سر زلف یار پیچیم

چون عکس جمال او بتابد

از باد چو بوی او بپرسیم

بر خاک چو نام او نویسیم

بر آتش از او فسون بخوانیم

قصه چه کنم که بر عدم نیز

آن نکته که عشق او در آن جاست

وان لحظه که عشق روی بنمود

خامش که تمام ختم گشته ست