تو ابر در او کش که به جز خصم قمر نیست

وی خوار عزیزی که در این ظل شجر نیست

زیرا که جز این عشق تو را خویش و پدر نیست

هر جان که به هر روز از این رنج بتر نیست

می دان تو به تحقیق که از جنس بشر نیست

تنگش تو به بر گیر که جز تنگ شکر نیست

منگر به چپ و راست که امکان حذر نیست