یا ساقی الحی اسمع سؤالی

قالو تسلی، حاشا و کلا

العشق فنی، والشوق دنی

عشق وجیهی، بحر یلیه

انتم شفایی، انتم دوایی

الفخ کامن، والعشق آمن

عشق موبد، فتلی تعمد

گفتم که: « ما را هنگامه بنما »

بدران جوال و سر را برون کن

اندر ره جان پا را مرنجان

گفتم که: « عاشق بیند مرافق »

گفتم که: « بکشی تو بی گنه را »

گفتم « چه نوشم زان شهد؟ » گفتا

انعم صباحا، واطلب رباحا

می نال چون نا، خوش همنشینا!

انا وجدنا درا، فقدنا

می گرد شبها، گرد طلبها

می گرد شب در، مانند اختر

دارم رسولی، اما ملولی

عندی شراب لوذقت منه

درکش چو افیون، واره تو اکنون

من سخت مستم، به خود خوشستم

جانا فرود آ، از بام بالا

گفتم که: « بشنو، رمزی ز بنده »

گفتم: « خموشی صعبست » گفتا:

کس نیست محرم، کوتاه کن دم