از مه من مست دو صد مشتری

هر نفسی شعله زند دین از او

آتش دل بر شده تا آسمان

دوش جمال تو همی شد شتاب

گفتم هین قصد کی داری بگو

ای تو سلیمان به سپاه و لوا

جان و روان سخت روان می روی

نعره مستان میت نشنوی

تیز همی کرد خیالش نظر

نیست شدم نیست از آن شور نیست

مفخر تبریز شهم شمس دین