مستی و عاشقانه می گویی

پیش آن چشم های جادوی تو

پیش رویت چو قرص مه خجلست

عاشقان را چه سود دارد پند

تو چه دانی ز خوبی بت ما

ما ز دستان او ز دست شدیم

رو به میدان عشق سجده کنان

پیش آن چشم های ترکانه

به ستیزه در این حرم ای صبر

آفتابا نه حد تو پیداست

هله ای ماه خویش را بشناس

هله ای زهره زیر چادر رو

تو بیا ای کمال صورت عشق

اندر این ره نماند پای مرا

همچو کشتی روم به پهلو من

مست و بی خویش می روی چپ و راست

نی چپست و نه راست در جانست

ز آن شکر روی اگر بگردانی

ور تو دیوی و رو بدو آری

دلم از جا رود چو گویم او

هین ز خوهای او یکی بشنو

هین خمش که ار دیده کف نکند