طواف کعبه دل کن اگر دلی داری

طواف کعبه صورت حقت بدان فرمود

هزار بار پیاده طواف کعبه کنی

بده تو ملکت و مال و دلی به دست آور

هزار بدره زرگر بری به حضرت حق

که سیم و زر بر ما لاشیست بی مقدار

ز عرش و کرسی و لوح قلم فزون باشد

مدار خوار دلی را اگر چه خوار بود

دل خراب چو منظرگه اله بود

عمارت دل بیچاره دو صدپاره

کنوز گنج الهی دل خراب بود

کمر به خدمت دل ها ببند چاکروار

گرت سعادت و اقبال گشت مطلوبت

چو همعنان تو گردد عنایت دل ها

روان شود ز لسانت چو سیل آب حیات

برای یک دل موجود گشت هر دو جهان

وگر نه کون و مکان را وجود کی بودی

خموش وصف دل اندر بیان نمی گنجد