بداد پندم استاد عشق از استادی

هر آن کسی که تو از نوش او بنوشیدی

چو چشم مست کسی کرد حلقه در گوشت

بر این بنه دل خود را چو دخل خنده رسید

مگر زمین مسلم دهد تو را سلطان

چو طوق موهبت آمد شکست گردن غم

به هر کجا که روی ماه بر تو می تابد

غلام ماه شدی شب تو را به از روزست

خنک تو را و خنک جمله همرهان تو را

به وعده های خوشش اعتماد کن ای جان

به گوش تو همه تفسیر این بگوید شاه